تنها سفالگر روستای حکمی در انتظار یک سرپناه/ مسئولان همت کنند

تنها سفالگر  روستای حکمی میناب در پس برآورده نشدن ارزوهایش همچنان از گل و لای مشکلات برای امرار معاش خانواده اش کوزه می سازد.

از آنجا که آموزش و توسعه هنر ارزشمند و تاریخی سفالگری علاوه بر حفظ پیشینه و تاریخ کشور، می‌تواند باعث رونق بخشی از صنعت گردشگری در میناب شود باز هم کم کاری هایی در زمینه صنعت سافلگری مشاهده می شود.

کهنسال عرصه صنعت کوزه گری در روستای حکمی میناب در نبود سایه تدبیر امیدش تنها به ساخت یک سرپناه  خلاصه می شود و با وجود همه مشکلات باز هم گل و لای را برای امرار معاش خانواده خود تبدیل به کوزه می کند.

تنها دلخوشی سفالگر روستای حکمی بعد از آوردن صد عدد بلوک توسط شورای اسلامی روستا ساخت سرپناه برای ادامه کار بدون دغدغه بود که این امید نیز در پس سایه های بی تدبیری تا کنون به حقیقت نپیوسته است.

تنها سفالگر روستای حکمی در گفتگو با وبلاگ روستای حکمی گفت: تا کنون فقط صد عدد بلوک سیمانی از سوی شورای اسلامی حکمی  دریافت کرده ام  و دیگر هیچ همکاری و پشتوانه ای از مسئولان این شهرستان نسبت به ساخت سرپناهی برای بنده نشده است.

وی افزود: به‌رغم اینکه هنر سفالگری یکی از صنایع دستی کهن این استان است باید بیش از این مورد توجه مسئولان استان قرار می‌گرفت ولی متاسفانه در این زمینه کوتاهی صورت می گیرد.

هنرمند روستای حکمی اظهار داشت: صنعت سفالگری در شهرستان میناب مظلوم واقع شده است و فقط به چند مورد بسیار محدود در حد طرح‌های آموزشی اداره صنایع دستی و گردشگری میراث فرهنگی محدود شده است.

علی حبیب فخاری تنها جامانده از کاروان عرصه صنعت سفالگری در روستای حکمی در پس احوالات ناخوش این هنر کهن بیان داشت: به دلیل نداشتن تمکین مالی برای ساخت یک سرپناه و درآمد کم حاصل از فروش سفال های ساخته شده هیچ کدام از فرزندانم حاضر به انتخاب این هنر نشدند.

وی گفت: علی رغم همه مشکلات در فصل تابستان و زمستانی که دست ساخته هایم را به دلیل نداشتن یک انبار مناسب همراه آب باران شسته می شود ،سفالگری را بعنوان یک شغل انتخاب نکرده ام و دلیل اصلی فعالیت بنده فقط عشق و علاقه برای فعالیت در عرصه هنر سفالگری بوده است و تا پپایان عمر به فعالیت در این عرصه تلاش خواهم کرد.

فخاری که امروزه تمام دلخوشی هایش همکاری مسئولین برای ساخت یک جایگاه مناسب و سرپناه برای ترویج و آموزش این هنر کهن به نسل جدید است همچنان در پس برآورده نشدن آزوهایش نقش انداختن بر خاک های رس را به رهایی از این شغل ترحیج داده است.

روستای حکمی در ۷ کیلیومتری مرکز میناب با جمعیتی بیش از ۴۳۱۰ نفر فقط یک سفالگر دارد.